بهترین زمان برای تزریق واکسن، از اواخر شهریور تا اواسط مهرماه است، پیش از آن‌که ویروس به‌طور گسترده شیوع پیدا کند. افرادی که در این بازه زمانی نتوانسته‌اند واکسینه شوند، می‌توانند در انتهای آذرماه یا انتهای بهمن‌ماه واکسن را تزریق کنند.
به گزارش شفاپرستاران؛ افراد بالای ۶۵ سال، بیماران مبتلا به بیماری‌های خاص مانند نارسایی‌های کبدی، کلیوی، ریوی و قلبی، افراد تحت درمان شیمی‌درمانی، بیماران دیالیزی، کسانی که پیوند عضو انجام داده‌اند، زنان باردار و افرادی که چاقی شدید با بی‌ام‌آی بالای ۴۰ دارند، باید هر سال واکسن آنفلوآنزا را تزریق کنند.
ویروس آنفلوآنزا سال‌هاست جامعه انسانی را درگیر کرده و به دلیل تغییرات سالانه در آنتی‌ژن‌های آن، هر سال چهره‌ای متفاوت به خود می‌گیرد. این تغییرات ممکن است به‌صورت آنتی‌ژن دریفت (تغییرات جزئی) یا آنتی‌ژن شیفت (تغییرات کلی) رخ دهد، به‌طوری‌که حتی نام ویروس به‌طور کامل تغییر کند. به همین دلیل، ابتلای یک‌بار به این بیماری یا حتی تزریق واکسن در هر سال، ایمنی کامل برای سال بعد ایجاد نمی‌کند.
آنتی‌ژن‌های H1N1، H3N2 و آنفلوآنزای B از رایج‌ترین انواع این ویروس در سال‌های گذشته بوده‌اند. در بیشتر مناطق، نوع ویکتوریا شایع بوده و نوع یاماگاتا نیز در طی سال‌های گذشته آنچنان گزارش نشده است؛ به همین دلیل واکسن های سه گانه یا چهارگانه در دسترس است و باید به افراد در معرض خطر ، این واکسن تزریق شود.
از زمان تزریق واکسن تا ایجاد ایمنی در بدن حدود دو هفته زمان می‌برد. بنابراین اگر فردی در مهرماه موفق نشده واکسن را دریافت کند، اواخر آذرماه یا اوایل بهمن‌ماه واکسن را تزریق کند تا در برابر موج های بعدی شیوع بیماری در دی ماه و بهمن و اسفندماه محافظت شود. اثربخشی واکسن آنفلوآنزا حدود ۶۰ تا ۶۵ درصد است و اگرچه نمی‌تواند کاملاً از ابتلا جلوگیری کند، اما شدت علائم و عوارض بیماری را کاهش می‌دهد.
واکسن آنفلوآنزا تنها برای پیشگیری از این بیماری مؤثر است و نمی‌تواند در برابر سایر بیماری‌های تنفسی محافظت کند. این اقدام بهترین راه برای جلوگیری و کاهش خطر ابتلا به آنفلوآنزا است.
