سرگیجه، سردرد، گیجی، خستگی، تاری دید و حساسیت به نور از شایع‌ترین علائم ضربه مغزی هستند.
به گزارش شفاپرستاران؛ ضربه مغزی که به عنوان آسیب خفیف مغزی (mTBI) نیز شناخته می‌شود، نوعی آسیب‌دیدگی مغزی در ناحیه کلِ سر است و می‌تواند ساختار سلول‌های مغز از جمله سلول‌های مرتبط با شنوایی را تغییر دهد. برخی از این تغییرات بهبود می‌یابند در حالی که برخی دیگر دائمی هستند.
عوامل خطر شامل خشونت فیزیکی، نوشیدن الکل و سابقه قبلی ضربه مغزی است. مکانیسم آسیب همچنین شامل ضربه مستقیم به سر یا تکانه‌هایی در نقاط دیگر بدن است که ممکن است به سر منتقل شوند.
یک عارضه مهم در اثر آسیب مغزی این است که شنوایی در بزرگسالان و کودکانی که به دنبال حوادث رایجی مانند ضربه به سر ناشی از سقوط چیزی، تصادف با وسیله نقلیه یا دوچرخه سواری بدون کلاه ایمنی و ... دچار ضربه مغزی شده‌اند، تحت تاثیر قرار می‌گیرد. افراد دیگر مانند ورزشکاران یا سربازان هم به دلیل فعالیت‌های ورزشی یا وظایف خود می‌توانند تحت تأثیرِ‌این عارضه قرار بگیرند.
چگونه ضربه مغزی می‌تواند بر گوش شما تأثیر بگذارد؟ سلول‌های حسیِ شنوایی و تعادلی که در حلزون گوش داخلی قرار دارند، سلول‌های مویی نامیده می‌شوند. سلول‌های موییِ ریز، گوش داخلی شما را پوشانده‌اند. این سلول‌های مویی برای تبدیل انرژی از ارتعاشات پرده گوش و استخوان‌های گوش میانی به انرژی الکتریکی که می‌تواند از طریق اعصاب به سمت مغز برای پردازش حرکت کند، حیاتی هستند.
برای درک بهتری از این نوع آسیب‌دیدگی تصور کنید هر یک از این سلول‌های مویی مانند برگ‌های باریک چمن هستند. وقتی روی چمن پا می‌گذارید و سپس پای خود را برمی‌دارید، برخی از برگها به سمت بالا برمی‌گردند، در حالی که برخی دیگر روی زمین می‌خوابند یا شکسته می‌مانند. موهای گوش شما هم همینطور است. آنهایی که بر اثر ضربه مغزی آسیب دیده‌اند و تغییر حالت پیدا کرده‌اند، قابل رشد یا ترمیم نیستند و دیگر نمی‌توانند سیگنال‌هایی را به مغز ارسال کنند.
این آسیب به سلول‌های مو می‌تواند باعث زنگ زدن در گوش شود که به عنوان وزوز گوش شناخته می‌شود، کاهش شنوایی، حساسیت به صدا و ناتوانی در پردازش صحیح صداها، مانند گفتار نیز از علائم آن هستند.
افراد در هر سنی ممکن است بر اثر فعالیت‌های مختلف یا در نتیجه تصادف دچار ضربه مغزی شوند. اگر کودکی ضربه مغزی را تجربه کرده است، پس از کاهش علائم اصلی ضربه مغزی، اگر از علائمی چون سرگیجه، زنگ زدن در گوش یا مشکل شنوایی شکایت دارد، ضروری است که به آن توجه کنید. برخی از این علائم ممکن است بهبود یابد در حالی که برخی دیگر ممکن است دائمی باشند.
آسیب‌های ضربه‌ای خفیف مغز معمولا نیاز به هیچگونه درمانی به غیر از استراحت و داروهای مسکن بدون نسخه برای درمان سر درد ندارند. با این حال، فردی که دارای آسیب ضربه‌ای خفیف مغز است، معمولا برای هر گونه علائم مداوم، بدتر شدن یا علائم جدید، باید در خانه بدقت تحت نظارت قرار گیرد. او همچنین ممکن است نیاز به مراجعه‌های بعدی به پزشک نیز داشته باشد.
مراقبت اورژانسی برای ضربه مغزی‌های متوسط تا شدید بر روی مطمئن شدن از این که به اندازه کافی اکسیژن و جریان خون کافی وجود دارد، حفظ فشار خون و جلوگیری از هرگونه آسیب به سر و گردن تمرکز دارد. افراد دارای صدمات شدید ممکن است آسیب‌های دیگری نیز داشته باشند که باید اصلاح شوند. درمان‌های اضافی در اتاق اورژانس و یا واحد مراقبت‌های ویژه یک بیمارستان بر روی کم کردن آسیب‌های ثانویه به علت التهاب، خونریزی یا کاهش اکسیژن به مغز تمرکز خواهند کرد.
